Liebeslaube (liefdesnest) bevond zich in Haus u r. Het wordt beschreven als een “kamer binnen een kamer gemaakt van hout en blokplaat, 1 raam, 1 lamp, 1 badkuip, 1 bed, 1 verwarming, 1 keukenkast, grijze houten vloer, muren en plafond wit gepleisterd, 416 cm lang, 285 cm breed, 315 cm hoog, Rheydt Duitsland, 1985-2001”. Als men in het huis door een gat in een muur was gekropen zag men: een bed en een badkamer, een kookplaat, een theeservies, platen met een Italiaanse taalcursus. Het zouden de rekwisieten van een verhaal kunnen zijn. Maar welk verhaal? En waar is de liefde in deze schuilplaats? De ene vraag leidt tot de volgende. En al snel worden de vragen existentieel: Wat is ruimte? Wat is tijd? (https://www.deutschlandfunk.de/programm?drsearch:date=2020-08-30).
Kleurenfoto’s A en B. 2001. Gesigneerd en genummerd 47/60 op de achterzijde. Uitgegeven door Parkett Verlag, Zurich. Afmetingen foto’s ca 17*23 cm, afmetingen lijst, met handgemaakte passe-partouts van Schneider, ca 32*42 cm.
Terug naar overzicht aanbod
Biografie
Gregor Schneider (1969)
Gregor Schneider studeerde in de periode 1989 tot 1992 aan de kunstacademies van Düsseldorf, Münster en Hamburg. Hij werkt met Räumen die hij opvat als driedimensionale, inloopbare sculpturen. Hij begint daarmee in 1985 in een verlaten woonhuis in Rheydt (Mönchengladbach) op het terrein van een fabriek van zijn familie; Haus u r (de afkorting u r komt van Unterheydener Strasse in Rheydt, het adres van het huis) dat hij voortdurend verbouwt tot 2001. Een huis waarvan hij de binnen structuur reconstrueert, met kamers binnen kamers, ramen voor ramen, muren voor muren, vloeren bovenop vloeren, etc. waarmee de pretentie van architectuur om duurzaamheid te bieden, wordt verworpen. Hij gebruikte ook motoren om plafonds of hele kamers langzaam en onmerkbaar te laten bewegen. Kaffeezimmer uit 1993 had een draaimechanisme onder de vloer waardoor de kamer onmerkbaar om zichzelf heen draaide. Sommige kamers waren niet meer toegankelijk omdat ze achter muren zaten zoals het Total Isoliertes Gästezimmer uit 1995. Over het hele huis waren blinde ramen en valse deuren, het huis was een kruising van een kleinburgerlijke woning, kraakpand, vrijgezellenflat, spookhuis, etc. Bij bezoekers riep het gevoelens op van vervreemding en angst
Op de Biënnale van Venetië van 2001 werden de kamers van Haus u r in een periode van meer dan drie maanden opgebouwd in het Duitse paviljoen onder de titel Totes Haus u r. In totaal 24 kamers werden per schip van Rheydt naar Venetië vervoerd (een totaalgewicht van 150 ton). De kamers die tot dan toe door een paar gasten onder Schneiders leiding en commentaar werden bezocht, werden een attractie voor een groot publiek. De titel Totes Haus u r verwijst naar de objectivering van Haus u r, met de installatie op de Biënnale werd 16 jaar van een manier van leven geobjectiveerd. De kamers uit het Haus u r werden op een andere locatie gereconstrueerd; voor Schneider werd het daarmee het Totes Haus u r. Het huis in Venetië was open voor bezichtiging toen het leven het had verlaten: de kamers waren vol aanwijzingen met een leven dat er zich had afgespeeld. De kamers en hun inrichting waren een beklemmend beeld van Duitse ellende, een ruïne van burgerlijkheid, een metafoor voor desoriëntatie.
In 2014 koopt Schneider, verontrust door het groeiende nationalisme en neonazisme in Duitsland, het geboortehuis van Joseph Goebbels. Schneider besluit het huis als kloon van Haus u r te presenteren. Onmiddellijk na de aankoop, begint hij het huis te vernietigen, waarbij hij de binnenkant volledig verwijdert en het huis een lege huls werd. Hiermee haalt hij de symboolwaarde van het huis weg, alleen het lege karkas staat nog overeind; de geest van de nazitijd is verdreven. In november 2014 wordt het restant van het huis van Goebbels in een vrachtwagen geladen en naar Warschau gebracht, waar het werd geparkeerd voor Zachęta, de National Gallery of Art, voor een tentoonstelling van Schneider. In Zachęta toonde Schneider vier projecties, waarop hij soep drinkt en slaapt in een bed in het huis van Goebbels, het huis van Goebbels toen het leeg was en het proces van de ontmanteling ervan. Video’s vergelijkbaar met de video’s waarin hij zichzelf filmde terwijl hij door de verborgen ruimtes, de vluchtroutes, van Haus u r ging. De video-opnames laten de verbinding zien tussen de twee huizen.
Voor Totes Haus u r, zijn bekendste werk tot nu toe, kreeg Schneider in 2001 de Gouden Leeuw op de Biënnale.
Informatie uit:
https://de.wikipedia.org/wiki/Gregor_Schneider
https://www.dewitteraaf.be/artikel/gregor-schneider-tote-raume/
https://artreview.com/april-2015-feature-gregor-schneider/
